nikiel
Encyklopedia PWN
Środkowosyberyjska, Wyżyna, Sriedniesibịrskoje płoskogọrje,
wyż. w azjat. części Rosji, w środkowej części Syberii, w Jakucji, Kraju Krasnojarskim i obwodzie irkuckim, między Jenisejem na zachodzie a Leną na wschodzie;
taenit
miner. żelazo rodzime niklonośne (tzw. żelazo wstęgowe) zawierające 15–60% niklu, stanowiące składnik meteorytów żelaznych (syderytów; oktaedryty) i żelazno-kamiennych (syderolitów; pallasyty).
[gr.],
Tajmyrski (Dołgańsko-Nieniecki) Okręg Autonomiczny, ros. Tajmỵrskij (Dołgạno-Nieniẹckij) awtonọmnyj ọkrug,
do 1 I 2007 okręg autonomiczny, ob. część Kraju Krasnojarskiego, w północnej Rosji, nad M. Karskim i M. Łaptiewów;
fiz., techn. taśma (giętka wstęga) wykonana z materiału magnet. lub zawierająca materiał magnet., stosowana do rejestracji sygnałów elektr., stanowiących przetworzone dźwięki, obrazy lub dane;
termistor
rezystor półprzewodnikowy o rezystancji silnie zależnej od temperatury.
[ang. thermally sensitive resistor],
